Córka Izydora i Heleny z d. Kozłowskiej. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej, była druga z 9 rodzeństwa. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Następnie pomagała rodzicom, a w 1928-1931 pracowała sezonowo na roli w Niemczech i na Pomorzu. W 1932 zmarła jej matka. Wówczas zajęła się domem i młodszym rodzeństwem. Pragnęła jednak służyć Bogu w życiu zakonnym. Adres Zgromadzenia otrzymała od sióstr szarytek i mając 24 lata, została w Pniewach przyjęta do Zgromadzenia. Okres kandydatury i postulatu odbyła w Ozorkowie. W 1936-1937 przebywała w Pniewach w nowicjacie. Po złożeniu ślubów zakonnych powróciła do Ozorkowa, gdzie przebywała do I 1940. Następnie pracowała w domach: w Łodzi przy ul. Obywatelskiej (1940-1942 i 1945-1951), w Czarnej (I-XI 1942), w Milanówku (1942-1945), Sulejowie (1951-1953) i Bogdańcu (1953-1954). W VIII 1954 przyjechała do Lipnicy i pozostała tam do śmierci. Początkowo zajmowała się pracą w gospodarstwie, a później z całym poświęceniem i oddaniem usługiwała ks. kapelanowi, gościom i siostrom. Delikatnością, ujmującą prostotą i wyczuciem potrzeb innych zdobywała serca. Chorując na astmę i serce, nie uskarżała się na dolegliwości ani się nie oszczędzała. Była do końca wierna modlitwie. Ostatni tydzień życia spędziła w szpitalu. Odeszła do Pana w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Spełniła młodzieńcze pragnienie, by: służyć bliźnim, modlić się i być człowiekiem. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.