Było kilka bardzo mocnych świadectw osób, które były wykorzystywane seksualnie lub towarzyszyły ofiarom takiego molestowania. Wszyscy byliśmy również bardzo poruszeni interwencją siostry, która proponuje sprawiedliwość "naprawczą". Organizuje spotkania między ofiarami i przestępcami, aby umożliwić im wspólną drogę, i powiedziała nam, jak wiele udało się osiągnąć w zakresie uspokojenia ofiar i nawrócenia przestępców. Zaproszono rabina, który mówił o tym, jak w żydowskim mistycyzmie istniało wezwanie do odnowienia świata i całej duchowej ścieżki, aby na nowo odkryć, jak naprawić naczynia, które rozbiliśmy przez nasz grzech, aby ponownie i w pełni przyjąć światło Boga. Tylko Serce Jezusa może zadośćuczynić za cierpienia ofiar grzeszników, ale On potrzebuje nas – tak powiedział do Małgorzaty Marii - abyśmy nosili Jego Serce w sobie, aby to zadośćuczynienie mogło być ofiarowane światu.
Wyjeżdżamy  z wielką zachętą do modlitwy za ofiary, oczywiście, ale, podążając śladami Małgorzaty Marii, także za grzeszników. Jezus powierzył swoje wielkie cierpienie świętej Małgorzacie Marii : "Od większości z nich otrzymuję jedynie niewdzięczność przez ich brak szacunku i świętokradztwo, a także przez chłód i pogardę, z jaką odnoszą się do Mnie w tym sakramencie miłości. Ale jeszcze bardziej bolesne dla mnie jest to, że to serca mi poświęcone używają  w ten sposób ten sakrament.”
Rozumiemy, jak ważne jest ponawianie nieustannie tych próśb Jezusa do świętej Małgorzaty Marii Alacoque! Nośmy medalik Najświętszego Serca, umieśćmy obraz Najświętszego Serca na drzwiach naszych domów, przyjmujmy komunię tak często, jak to możliwe, a zwłaszcza w pierwsze 9 piątków miesiąca, czcijmy święto Najświętszego Serca,  trwajmy z Jezusem w Godzinie Świętej w czwartek wieczorem. Czyńmy pokutę z grzesznikami i za nich. We Francji, ostatnio naznaczonej i wstrząśniętej ujawnieniem tak wielu nadużyć księży, założycieli i zakonników, przesłanie Jezusa nabiera dla nas szczególnie silnego znaczenia.
Dzięki s. Danucie Benisz mogłyśmy przeżyć wspaniałe spotkanie z większością naszych sióstr z Włoch. Była to wspólna radość dla sióstr, które nie spotkały się od 50 lat, a także dla młodszych pokoleń z Tanzanii, Brazylii i Filipin. Siostry i dzieci z Primavalle również powitały nas z otwartymi ramionami, dzieląc się z nami pieśniami i tańcami.
Dziękujemy Zgromadzeniu za umożliwienie nam przeżycia tego wyjątkowego czasu. Dziękujemy siostrom we Włoszech, które poświęciły nam tyle czasu, aby nas powitać, częstować nas pysznymi posiłkami i odpowiadać na wszystkie nasze prośby.
S. Véronique Minet