Z kroniki Zgromadzenia

3 czerwca 1933 – Rozpoczęcie pracy w Rzymie na Primavalle


Kardynał F. Marchetti-Selvaggiani, wikariusz Rzymu, zwrócił się do m. Urszuli z prośbą o przysłanie sióstr do pracy w najuboższej dzielnicy Rzymu, na Primavalle. Mieściło się tam 180 baraków z 900 bezdomnymi ludźmi oraz duże „dormitorio”, czyli dom noclegowy. Z polecenia Piusa XI wzniesiono na Primavalle kościół pw. Santa Maria Assunta e San Giuseppe oraz budynek parafialny...

Poświęcenie kościoła i budynku parafialnego odbyło się 3 czerwca 1933 roku. W przeddzień uroczystości przybyły na Primavalle cztery siostry i zamieszkały w budynku parafialnym. Przystąpiły natychmiast do pracy, która obejmowała: opiekę nad kościołem, prowadzenie przedszkola dla ok. 200 dzieci, katechizację przy pomocy katechetek świeckich – dzieci, młodzieży i starszych; przygotowywanie dzieci do pierwszej Komunii św. i bierzmowania; opiekę nad mieszkańcami baraków – pomoc chorym, rozdawnictwo zapomóg i darów otrzymywanych z różnych instytucji charytatywnych oraz ze Stolicy Świętej (1933-1945); prowadzenie taniej kuchni zwanej „Cucina Economica” z ramienia Towarzystwa Opieki nad Matką i Dzieckiem, z której korzystały matki i dzieci ze żłóbka przy domu noclegowym (1933-1945). Z tego okresu datuje się bliska współpraca sióstr z mons. Giovanni Battistą Montinim, późniejszym papieżem Pawłem VI, który w 1933 utworzył Stowarzyszenie Św. Wincentego spośród absolwentów wyższych uczelni. Grupa ta wybrała jako teren swej pracy przedmieście Primavalle, znane wówczas z nędzy i opuszczenia. W każdą niedzielę mons. Montini odprawiał Mszę św. w kościele parafialnym na Primavalle.

W powojennych latach siostry prowadziły nadal przedszkole, jak również kursy zawodowe kroju, szycia i haftu dla ok. 60 dziewcząt w wieku 14-18 lat, organizowane z ramienia Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej (1953-1962), pięcioklasową szkołę podstawową prywatną, założoną w 1944 jako szkołę rozwojową – do 1952; świetlicę dla dziewcząt do 16 lat, jak również półkolonie letnie dla dzieci z parafii oraz kolonie wakacyjne w pobliskich górskich miejscowościach lub w Scauri. W 1972 roku dwie siostry pomagały w prowadzeniu obozu szkoleniowego w Villabassa (Dolomity) dla dzieci emigrantów włoskich z różnych krajów Europy. W latach 1972-1975 s. Rosaria Turilli była nauczycielką w szkole w Terracina (Lacjum), s. Urszula Łoś współpracowała z Biurem Opieki Społecznej w Watykanie.

Dom na Primavalle odwiedzali ks. prymas Stefan Wyszyński, ks. abp Antoni Baraniak i Ojciec Święty Jan Paweł II.

Matka Urszula zapisała w kronice[1]:

W piątek, drugiego czerwca, zaczęły się przenosiny na Primavalle. Po południu znowu tam byłyśmy, ksiądz kardynał też. W sobotę, trzeciego, inauguracja, poświęcenie kościoła[2], pierwsza Msza święta. Tyle tych biednych ludzi przyszło! Było rzewnie. Tam teraz będzie siostra Dzieduszycka - kierowniczka domu i na Cavour, i na Primavalle. Musi być trochę tu i trochę tam. Będą też siostra Janina i siostra Róża, potem signorina Spiga (już powołanie przeszło!), wzięłam ponadto dziewczynkę Letizię do pomocy. Siostry z Polski paszportu nie dostały, więc w sumie będzie nas i tak za mało. Instalowały się siostry, jak się dało, i zacznie się w tej Africa Romana[3] pracę misyjną, tak miłą. Przez następne dni Primavalle mnie absorbowało - trzeba je urządzić. W poniedziałek rozpoczęło się przedszkole dla trzylatków, katechizacja po południu i canto[4], potem była zabawa. Ale jeszcze trudno, bo chłopaki dzicy przeszkadzają.

 

Obecnie siostry prowadzą przy domu na Primavalle przedszkole i szkołę podstawową.

O domu na Primavalle także we wpisie  Z kroniki z 30 marca 2017

 

[1] Pisała ją matka Urszula w latach 1924-1939.

[2] Kościoła parafialnego pod wezwaniem Santa Maria Assunta i San Giuseppe na Primavalle.

[3] Afryka rzymska - w znaczeniu misji afrykańskich.

[4] lekcja śpiewu

 

Czytany 1484 razy Ostatnio zmieniany sobota, 09 grudzień 2023 16:53