Córka Józefa i Sabiny z d. Kłopotowskiej. Pochodziła z wielodzietnej (5 dzieci) rodziny rolniczej. Ukończyła w 1935 szkołę powszechną, a potem pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. 4 X 1943 została przyjęta do III Zakonu św. Franciszka i była - jak napisał proboszcz z Perlejewa - od trzech lat mistrzynią nowicjatu tercjarskiego, bardzo mi pomocną w pracy duszpasterskiej. Mając 31 lat, wstąpiła w Poznaniu do Zgromadzenia. Okres formacji przednowicjackiej odbyła w domu poznańskim, w 1953-1954 była w nowicjacie w Pniewach i złożyła śluby zakonne, a następnie powróciła do Poznania, gdzie przebywała do 1958, pracując w kuchni. Kolejnymi jej domami były: Słupsk (1958-1961), St. Bogaczowice (1961-1965 i 1965-1972), Łódź - dom przy ul. Obywatelskiej (III-XI 1965, 1972-1973 i XI 1973-XI 1976), Monice (IV-V 1972), Kazimierz (III-VIII 1973) i Gryfów Śl. (VIII-XI 1973). Od XI 1976 przebywała ponownie w Kazimierzu. Wpatrzona w przykład Matki Najświętszej, starała się w życiu zakonnym pełnić wolę Bożą z miłością i radością. Głównym jej zajęciem była praca w kuchni. Była to dla niej praca niełatwa, gdyż przez wiele lat cierpiała na bóle nóg, spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi stawów i kręgosłupa, których powstaniu sprzyjała otyłość. Powodem innych jej dolegliwości stała się choroba nowotworowa. Często w rozmowach nawiązywała do tematu śmierci. Była na nią przygotowana. Idąc po raz ostatni do szpitala na chemioterapię, przyjęła sakrament chorych, a kilka godzin przed śmiercią, spowodowaną zatorem tętniczym, powiedziała, że jest szczęśliwa i pełna radości. Tą radością promieniowała nie tylko na odwiedzających, ale również na personel szpitala i współchore. Odeszła w 60 roku życia, by poznać wieczną radość z przebywania w domu Ojca. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kazimierzu k. Łodzi.