Córka Marcelego i Barbary z d. Hennig. Pochodziła z wielodzietnej, religijnej rodziny rolniczej, z której jeszcze jedna córka obrała drogę powołania zakonnego u sióstr elżbietanek. Wstąpiła do Zgromadzenia, mając 23 lata. Okres kandydatury odbyła w Pniewach, postulat - w domu poznańskim. W 1931-1932 przebywała w nowicjacie w Pniewach i tam złożyła śluby zakonne. Następnie przebywała w domach Zgromadzenia: w Poznaniu (1932-1935), w Łodzi przy ul. Obywatelskiej (1935-1942, 1948-1951 i VIII-XI 1954), Milanówku (1942-1945), w Łodzi na Czerwonej (1945-1948), Bogdańcu (1951-1954) i Ozorkowie (1954-1960). 3 IX 1960 przyjechała po raz kolejny do domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi, gdzie pozostała do śmierci. Głównym jej zajęciem była praca w kuchni i w pralni. Z zapałem i radością wykonywała również drobne upominki - palmy, jajka wielkanocne - by w ten sposób sprawiać radość dzieciom, osobom starszym i samotnym, a także pomagać Zgromadzeniu. Tę pełną oddania służbę pełniła do 1979. Potem apostołowała chorobą i cierpieniem. Przez ostatnich 6 lat życia była osobą leżącą i potrzebowała stałej opieki. Znosiła to doświadczenie cierpliwie, mężnie, korzystając z pełnej poświęcenia pomocy s. Baltazary Nowakowskiej, z którą mieszkała przez 23 lata. Zmarła wskutek niewydolności krążenia. Pozostawiła po sobie pamięć człowieka oddanego pracy i modlitwie, człowieka pogodnego, wyrozumiałego dla innych, gotowego służyć i dzielić się z innymi. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.