Córka Tomasza i Eleonory z d. Rutkowskiej. Pochodziła z wielodzietnej (10 dzieci) rodziny rolniczej. Z domu rodzinnego wyniosła głęboką pobożność i pracowitość, gdyż niemal od dzieciństwa pomagała w domu, zwłaszcza po śmierci ojca. Od wczesnej młodości pragnęła poświęcić życie Bogu. Gdy warunki rodzinne ułożyły się tak, że mogła pragnienie zrealizować, jeden z ojców pasjonistów zawiózł ją do Stowarzyszenia "Opieka nad Dziewczętami" pw. św. Józefa w Warszawie. Ukończyła tam kurs gotowania i uzupełniła wykształcenie ogólne. Nie pozostała jednak na Sewerynowie z powodu słabego zdrowia. Pracując następnie w Zakładzie Salezjańskim im. ks. Siemca w Warszawie przy ul. Lipowej, zetknęła się ze Zgromadzeniem i wstąpiła, mając 28 lat, na Gęstej. W Warszawie odbyła okres kandydatury i postulatu. W 1936-1937 przebywała w nowicjacie w Pniewach i złożyła śluby zakonne. Przez wiele lat terenem jej ofiarnej pracy była kuchnia w następujących domach: Warszawa (1937-1939 i 1942-V 1944), Komorniki (1939-1941), Ożarów (1941-1942 i 1944-1948), Kielce - dom na Baranówku (1948-1951), Lipnica Murowana (1951-1958). W VIII 1958 przyjechała do Sieradza. Przez pierwsze 3 lata pracowała w Męce, a po likwidacji placówki - w kuchni klasztoru sieradzkiego. Z czasem, gdy sił fizycznych ubywało, pomagała w tkalni. Odznaczała się taktem i delikatnością w obcowaniu z siostrami. Cicha, dobra, nastawiona na służbę bliźniemu, umiała świadczyć usługi, nawet gdy była już schorowana. Rozmodlona, przygotowywała się świadomie na śmierć. Czuję się szczęśliwa, że jestem w Zgromadzeniu i mogę służyć Bogu i modlić się w intencji całego świata, we wszystkich potrzebach Kościoła - napisała przy końcu swego życiorysu. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.