Córka Franciszka i Tekli z d. Peły. Pochodziła z rodziny rolniczej. Była piąta z 16 dzieci. Ukończyła niemiecką szkołę powszechną, następnie do 33 roku życia pracowała zarobkowo, pomagając młodszemu rodzeństwu, a w parafii należała do różnych związków kościelnych. Do Zgromadzenia wstąpiła w Pniewach, mając 33 lata. Otrzymawszy formację początkową, odbyła nowicjat i złożyła śluby zakonne. 26 IV 1939 została skierowana do nowo utworzonej placówki zakonnej w Sokolnikach Wlk. Spędziła tam cały okres okupacji i lata powojenne do 1956. W 1944 została poddana w Wieleniu operacji (usunięcie nowotworu). Po wyjeździe z Sokolnik Wlk. pracowała w Lublinie (1956-1957), Warszawie (1957-1958), Ożarowie (1958-1962) i w Łodzi przy ul. Czerwonej (I-IX 1962), a od IX 1962 - przy ul. Obywatelskiej, gdzie pozostała do śmierci. Podejmowała zlecane jej prace, domowe i apostolskie, wykonując je sumiennie i odpowiedzialnie. Przez wiele lat pełniła na Obywatelskiej nocne dyżury. Była człowiekiem o silnym charakterze. Cichą pracą i wewnętrznym wysiłkiem osiągnęła zdumiewającą łagodność. Od 1976 stan jej zdrowia, zawsze niezbyt dobry, uległ znacznemu pogorszeniu. W 1977 została wypisana ze szpitala w stanie beznadziejnym, miała jednak jeszcze kilka lat, aby się dobrze przygotować do śmierci. Starała się nie absorbować nikogo swoimi sprawami. Żyjąc świadomie predykatem: od Męki Pańskiej, łączyła się we wszystkim z Jezusem cierpiącym. Zmarła w 83 roku życia i w 49 roku powołania zakonnego. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.