Córka Tomasza i Marianny z d. Nowosielskiej. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. Miała 14 lat i 4 rodzeństwa, gdy jej matka owdowiała. Pomagała w wychowaniu rodzeństwa, a także pracą w ogrodzie zarabiała na utrzymanie rodziny. Po ukończeniu miejscowej szkoły uczęszczała na półroczny kurs krawiectwa i robót ręcznych. Zachęcona przez matkę, odbyła pielgrzymkę do Częstochowy, by wymodlić sobie szczęśliwy wybór stanu. Z "Posłańca Serca Jezusowego" dowiedziała się o Zgromadzeniu i mając 24 lata, wstąpiła w Pniewach. Kandydaturę odbyła w Pniewach, postulat - w Sokolnikach Wlk. 15 III 1939 została przyjęta do nowicjatu, ale dokończyła go i złożyła w Pniewach śluby zakonne dopiero po wojnie. Okres okupacji niemieckiej przeżyła również w Pniewach, pracując w gospodarstwie. W 1944 Niemcy wywieźli ją wraz z kilkoma siostrami do Czarnkowa, do pracy przy kopaniu okopów. Po zakończeniu wojny powróciła do domu pniewskiego. W VIII 1945 została posłana do Lipnicy, gdzie pozostała do śmierci. Pracowała w wielu działach, w tym przez prawie 20 lat w lipnickim PGR-ze. Lubiła pracę w ogrodzie, zwłaszcza sadzenie nowych krzewów i drzew. Była ruchliwa, zwinna, pracowita i ofiarna, a przede wszystkim kochająca Boga. Swój życiorys zakończyła słowami: Jednego pragnę, bym przez całe życie wiernie pełniła wolę Bożą. W ostatnich 2 latach życia stopniowo pogłębiający się bezwład ciała unieruchomił ją w łóżku. Czekała na spotkanie z Panem w codziennej Komunii św. i w wieczności. Umarła na zapalenie płuc. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.