Córka Bolesława, górnika, i Marii z d. Heider. Ukończyła w 1921 niemiecką katolicką szkołę powszechną w Bielszowicach i podjęła pracę zarobkową jako ekspedientka w domu towarowym. Mając 22 lata, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Po 3 miesiącach pobytu w domu pniewskim została posłana do Lwówka. Tam w domu hr. Łąckiej uczyła się prania i prasowania. 15 VIII 1930 została przyjęta do nowicjatu w Pniewach i po roku złożyła śluby zakonne. Przebywała w domach w: Warszawie przy ul. Gęstej (1931-1932), Pniewach (1932-1933 i 1935-1937), Zakopanem (1933-1935), Męce k. Sieradza (1937-1946) i Monicach (1946-1988). Miłującym sercem i pracowitymi rękami służyła Bogu i bliźnim. Skromna i pobożna, lecz słabego zdrowia (chorowała na płuca i żołądek), musiała już jako młoda siostra godzić się z cierpieniem fizycznym, przyjmując je jako wolę i znak miłości Chrystusa. Lata II wojny spędziła w domu dla chorych sióstr w Męce, zajmując się domową kaplicą. Z okazji swego jubileuszu życia zakonnego napisała do przełożonej generalnej: Pamięć, modlitwy i słowa Matki pozwalają mi jeszcze głębiej spojrzeć na 50 lat życia w Zgromadzeniu i na tę uroczystą chwilę ponawiania swego aktu złączenia się z Chrystusem. Wszelkie dobro, jakie starałam się pełnić i Pan je przyjął, było najpierw Jego darem, wynikającym z pierwszego daru - powołania. To On ze Swoją Matką, jak i całe nasze Zgromadzenie, prowadził i umacniał w wierności. Dlatego całym sercem łączę się na pierwszym miejscu z Maryją, a potem z kochaną Matką i wszystkimi siostrami w śpiewaniu Jemu - słowem i sercem - hymnu "Magnificat". Od X 1988, po ujawnieniu się choroby nowotworowej, przebywała w klasztorze sieradzkim. Otoczona fachową opieką i pomocą duchową, przygotowywała się do spotkania z Panem w domu Ojca. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.