Córka Bronisława, nauczyciela, i Jadwigi z d. Michalskiej. Ojciec jej, kierownik szkoły, zmarł, gdy miała 4 lata. W 1939 ukończyła kl. V szkoły powszechnej. Dalszą naukę uniemożliwił wybuch II wojny światowej. W czasie okupacji niemieckiej pracowała przymusowo w fabryce maszyn we Lwówku. Po zakończeniu działań wojennych, korzystając z kursów dokształcających, ukończyła szkołę w 1945 i w tym samym roku podjęła naukę w Miejskim Gimnazjum Ogólnokształcącym w Pniewach, prowadzonym przez Zgromadzenie. Po upaństwowieniu gimnazjum przeszła do Liceum Gospodarczego Sióstr Urszulanek SJK w Pniewach, które ukończyła 18 VI 1949, otrzymując świadectwo dojrzałości. Mając 22 lata, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Po okresie formacji wstępnej, odbytej w Pniewach i w Sieradzu, złożyła śluby koadiutorskie. W tym czasie ukończyła również kurs katechetyczny w Warszawie. W 1951-1954 była wychowawczynią w bursie, prowadzonej przez Zgromadzenie w Milanówku. Po nowicjacie kanonicznym, odbytym w Pniewach w 1954-1955 i zakończonym profesją zakonną, powróciła do Milanówka, gdzie pracowała jako katechetka w Podkowie Leśnej i w Milanówku. Lata 1958-1959 spędziła w Warszawie, pracując jako katechetka w parafii M. B. Loretańskiej. Pomagała też w Wydziale Nauki Katolickiej Kurii Warszawskiej, kończąc równocześnie roczny kurs katechetyczny. W 1959-1971 przebywała w Sycowie. Była tam asystentką domu, katechetką i wychowawczynią, a jednocześnie kontynuowała kształcenie, w 1965 kończąc 2-letnie Studium Katechetyczne we Wrocławiu. W następnych latach pełniła obowiązki kierowniczki placówek parafialnych w Wałbrzychu (1971-1974), Policach (1974-1975) i Gryfowie Śl. (1975-1984), pracując jednocześnie jako katechetka. W 1971 ukończyła 5-letnie Studium Organistowskie przy Kurii Arcybiskupiej Wrocławskiej, a w 1975 studia teologiczne na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu i po obronie pracy magisterskiej Obrzędy chrztu świętego dzieci w aspekcie ogólno-pastoralnym otrzymała 18 XII 1975 tytuł magistra teologii. Lata 1984-1985 spędziła w Monicach, pracując jako katechetka w parafiach w Złoczewie i Wróblewie. W 1985-1986 była kierowniczką domu i katechetką w Ostrowcu Świętokrz., następnie w Gościkowie (Paradyż) w 1987-1988 i w Sędziszowie (1988-1989). Od VIII 1989 do III 1990 przebywała w domu w Chylicach. Choroba nowotworowa, na którą od kilku lat cierpiała, już uniemożliwiła jej podjęcie systematycznej pracy, ale włączała się jeszcze w zajęcia domowe. Była człowiekiem żywotnym i pracowitym. Jej szczególnie umiłowaną pracą była katechizacja dzieci i młodzieży. Poświęciła jej prawie całe życie. Z równym jednak zapałem i ofiarnie podjęła wraz z siostrami pracę w seminarium duchownym w diecezji gorzowskiej (Paradyż). Odpowiedzialnie traktowała powierzone jej zajęcia, do każdej pracy była gotowa, każdą wykonywała z energią i zaangażowaniem. Podczas kilkakrotnych pobytów w szpitalu była pogodna i apostolska. Chorobę uważała za łaskę, za nawiedzenie Boże. Ostatni jej etap spędziła w domu macierzystym w Pniewach, przygotowując się świadomie i gorliwie do spotkania z Panem. Umarła po przyjęciu sakramentów św., przytomna i ufna do końca, w 64 roku życia. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.