Na wstępie s. Ewa powitała dostojnych gości oraz krótko opowiedziała historię tego domu, aż do współczesności, zaznaczając, że ma bardzo dobrych sąsiadów. To państwo Nowakowie. Ojciec pana Nowaka budował ten dom, stąd znamy całą jego przeszłość. Siostra poprosiła o dokonanie obrzędu poświęcenia. Ksiądz Arcybiskup na wstępie podzielił się dłuższą refleksją na temat swojej posługi w czasie pontyfikatu Jana Pawła II. Podkreślił, że bardzo cieszy się, że taki dom powstał i jest on niejako związany z osobą św. Jana Pawła II. Przypomniał też posługę urszulanek w nuncjaturze apostolskiej i w Gnieźnie. Czuło się (tak wiele sióstr mówiło), że nosi w sercu dobre wspomnienie współpracy z naszym Zgromadzeniem na przestrzeni wielu lat.

Nastąpił obrzęd poświęcenie domu z piękną końcową modlitwą:

„Boże, Ty w żadnej części świata nie jesteś daleko od tych, którzy Tobie służą, i ojcowską opieką otaczasz tych, którzy w Tobie pokładają nadzieję. Pobłogosław + wszystkich, którzy będą korzystali z tego Domu, którego celem jest wspieranie dzieł misyjnych sióstr urszulanek; niech ta budowla i jej wystrój wznoszą ich myśli i serca ku Najwyższemu Stwórcy, aby osiągnęli to, czego pragną. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen”.

Na zakończenie były dwie niespodzianki. Ksiądz Arcybiskup poświęcił metalowe krzyże, które są symbolem przynależności do urszulańskich Szaraków Misyjnych. Następnie przekazał je siostrom, które pomagają w pracy „szarakowej” dla naszych misji.

Drugą niespodziankę stanowiły zdjęcia z Filipin oraz nagrane filmiki z pozdrowieniami i życzeniami od sióstr filipinek. Pięknie też zaśpiewały po angielsku i w tagalog dzieci z grupy adopcji na odległość z niezmordowaną dyrygentką s. Salome. Pokazanie rzeczywistości filipińskiej jeszcze bardziej przyczyniło się do wytworzenia misyjnej atmosfery oraz wzbudziło duże zainteresowanie. Po zbiórce świątecznej w parafii, „szaraki” mają wstęp do „szarakowania” u św. Jadwigi. Ksiądz Proboszcz dał zielone światło!

Na zakończenie Ks. Arcybiskup wpisał się do księgi pamiątkowej:

Drogiej Siostrze Ewie USJK, Jej Współpracownikom i Darczyńcom składam wyrazy uznania za dokonania – celem promocji działalności misyjnej i misjonarskiej na Filipinach w duchu świętej Założycielki, Matki Urszuli Ledóchowskiej, i św. Jana Pawła II. Zapewniam o pamięci w modlitwie i w intencjach, które są Wam drogie. Milanówek, 17 lutego 2020 r. +Józef Kowalczyk

Spotkanie zbliżało się ku końcowi. Nasi goście powoli zaczęli opuszczać dom, aby przysposobić się do dalszej drogi, do Gniezna.

Jesteśmy bardzo wdzięczne za to spotkanie. Dało nam przeżyć prawdziwą braterską atmosferę, która zawsze jest impulsem do robienia czegoś dobrego. A dla mnie było zapewnieniem, że mój wyjazd na Filipiny będzie dobry i z pożytkiem dla misyjnego dzieła. Aby wszystko było ad maiorem Dei Gloriam!

s. Ewa Bońkowska