Córka Kazimierza i Adeli z d. Kaczkan. Pochodziła z rodziny rolniczej. Ukończyła miejscową szkołę powszechną. Z powodu śmierci matki wcześnie podjęła pracę zarobkową w Wilnie, pragnęła jednak wstąpić do zakonu, by móc lepiej służyć Bogu i ludziom. Mając 20 lat, została w Wilnie przyjęta do Zgromadzenia. W domu na Skopówce odbyła kandydaturę i postulat, a nowicjat - w 1935-1936 - w Pniewach. Po złożeniu ślubów zakonnych powróciła do Wilna, skąd po 2 miesiącach została posłana na Polesie. W 1936-1937 pracowała w domu w Horodcu, a w 1937-1939 - w Mołodowie. Po opuszczeniu przez siostry Mołodowa we IX 1939 przebywała krótko w majątku pp. Popielów w Wójczy, a w 1940-1944 w domu w Warszawie. Po powstaniu warszawskim, kiedy siostry zostały zmuszone przez Niemców do opuszczenia Szarego Domu, pracowała w schronisku dla uchodźców w Milanówku, a po zakończeniu działań wojennych powróciła do domu na Wiślaną. W XII 1946 została posłana do Sieradza, a od 1950 przebywała przez 40 lat w Monicach. Pracowała w różnych działach pracy domowej, jak również apostolskiej - przy małych dzieciach, chorych i przy furcie. Wspierała bliźnich modlitwą, dobrocią i konkretną pomocą. 30 VII 1990 przyjechała do domu w Łodzi na Obywatelskiej. Na tym ostatnim etapie życia wnosiła we wspólnotę nieoceniony wkład gorliwej i nieustannej modlitwy oraz cierpienia, związanego z postępująca miażdżycą. Intencjami modlitwy obejmowała Kościół, Zgromadzenie i cały świat. Przez ostatnie 4 miesiące, które musiała spędzić w infirmerii, już tylko Jezus i Jego najświętsza Ofiara były tematem jej myśli. Do końca żyła swym predykatem: od Jezusa Hostii. Odeszła do Pana w 83 roku życia, gdy w kościele odprawiana była wieczorna msza św. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.