Zupełnie innym doświadczaniem był dzień skupienia dla ludzi dorosłych, spotykających się we wspólnocie „Szkoła radości św. Urszuli”. 19 marca w Uroczystość św. Józefa, rozważaliśmy jedną z próśb z Testamentu św. Urszuli : o woli Bożej. Cóż mogę powiedzieć o tych kilku godzinach bycia w owej wspólnocie? Zostałam bardzo ubogacona głęboką refleksją ludzi świeckich pragnących rozeznawać i żyć: JAK BÓG CHCE, ich otwartością, życzliwością, budowaniem więzi z Bogiem i między sobą. Wielką radością dla mnie, duchowej córki św. Urszuli, jest to, że dla tych ludzi nasza Matka Założycielka jest osobą bliską, znaną i ważną. Potrzebne są w życiu momenty umocnienia, spojrzenia z dystansem, z innej perspektywy na codzienność. Dla mnie sobota – 19 marca 2016 r. w gronie osób ze „Szkoły radości” – była takim umocnieniem i inspiracją do przeżywania następnych dni mojej konsekrowanej codzienności…
Dziękuję s. Małgorzacie Serafinko za zaproszenie…
s. Beata Mazur
"Moim pokarmem jest pełnić wolę Ojca" – tymi słowami Jezusa z Ewangelii wg. św. Jana, członkowie Szkoły Radości ( 16 osób, bo 4 osoby nie mogły przybyć ), rozpoczęli w kaplicy naszego domu na Orlanda swój wielkopostny dzień skupienia. Spotkanie formacyjno-integracyjne odbyło się 19 marca, w samą Uroczystość św. Józefa i trwało od godz. 9.00 do 16.00. Rozważaliśmy treści płynące z XI prośby z Testamentu św. Urszuli – o woli Bożej. Zastanawialiśmy się, jak żyć wolą Bożą, jak ją rozpoznawać i zgadzać się na to, co nas spotyka, a gościem szczególnym tego dnia była Siostra Przełożona Centrum Warszawskiego – S. Beata Mazur, która rozświetliła nam ten temat – można powiedzieć, że dosłownie, bo wola Boża stała się dla nas jaśniejsza. A to – dzięki konferencji, wygłoszonej przez Siostrę Beatę na temat woli Bożej w naszym życiu, w wydarzeniach życia św. Józefa i św. Matki Urszuli. Siostra Beata rozpoczęła tę konferencję od prośby, abyśmy podzielili się refleksją: czym jest dla nas wola Boża, jak rozumiemy to określenie. Padło wiele cennych i trafnych refleksji min. jak różne okoliczności życia powiązać, czy pogodzić z wolą Bożą. S. Przełożona towarzyszyła nam przez cały dzień skupienia, włączyła się w zabawy aktywizujące, mające na celu lepsze poznanie siebie nawzajem oraz w komentarz do czytań z Niedzieli Palmowej. Centrum i serce stanowiła Eucharystia, pod przewodnictwem księdza Tomasza Wasilewskiego, paulisty. Mieliśmy również czas, aby podzielić się Słowem Bożym oraz uczcić solenizantów marcowych, zjeść pyszny bigos, przygotowany przez Panią Olę oraz porozmawiać przy kawie i cieście. Przy stole, w atmosferze radości, zgromadziła się cała nasza wspólnota urszulańska zakonna i wspólnota urszulańska „świecka”. Był to cenny czas otwartości na siebie nawzajem oraz napełnienie się nadzieją i mocą Słowa Bożego na dobre, głębokie przeżycie Wielkiego Tygodnia.
A w przeddzień, w piątek 18 marca, s. przełożona Beata gościła na katechezach w liceum, w którym uczę. Dzieliła się przez 4 godziny, w klasach pierwszej, drugiej i maturalnej, historią swojego powołania, pokazując drogi, etapy rozeznawania oraz ubogaciła młodych refleksją z pobytu w Tanzanii, obrazując opowieść pięknymi fotografiami. W ten sposób dotknęliśmy również powołania do życia zakonnego i misyjnego. Młodzież stawiała także pytania, a Siostra z szacunkiem do każdej osoby i każdego pytania wyjaśniała. W czasie spotkania w szkole również bardzo wybrzmiał temat relacji międzyludzkich, co we współczesności jest niezmiernie ważne.
s. Małgorzata Serafinko
