Widocznie Bóg tego chciał, a nasza Matka Założycielka w niebie to wyjednała, bo już w następnym roku pierwsze dwie siostry zostały posłane, by kontynuować, po sześćdziesięciu latach, urszulańską posługę w Kościele katolickim na ziemiach fińskich. Wraz z matką Andrzeją Górską s. Maria Grzesiuk i s. Urszula Kozłowska dnia 26 sierpnia 1976 roku zostały powitane najpierw w Helsinkach przez wikariusza generalnego diecezji helsińskiej, ks. Jacobusa Reijndersa SCJ, oraz przybyłą na tę okoliczność z Danii s. Jolantę Olech, a następnie w Jyväskylä w parafii św. Olafa przez ks. Jana Koolena SCJ, przedstawicieli parafii i holenderskie siostry sercanki, przekazujące urszulankom dotychczas prowadzone przez siebie dzieła.

W 2016 roku minęło czterdzieści lat pobytu i posługi urszulańskiej! W dniach 13–14 sierpnia br. jubileusz ten był uroczyście przeżywany nie tylko w naszych wspólnotach, ale również w Kościele katolickim w Finlandii. W sobotę, 13 sierpnia, Msza św. koncelebrowana przez kilkunastu kapłanów zgromadziła diecezjan w - obecnie luterańskim - średniowiecznym kościele św. Wawrzyńca w Lohja. Przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. bp Teemu Sippo. Msza była nagrywana na żywo, ale transmitowana przez fińską telewizję była dopiero w niedzielę 21 sierpnia. Po uroczystej Eucharystii całe zgromadzenie wiernych przejechało autokarami do pobliskiego centrum diecezjalnego Stella Maris. Tam, po spożyciu ciepłego posiłku i przyjacielskich rozmowach, można było odwiedzić punkt katechetyczny z katolickimi nowościami wydawniczymi oraz obejrzeć wystawę, teatrzyk kukiełkowy i film, poświęcone św. Urszuli Ledóchowskiej i siostrom urszulankom w Finlandii. Następnie w kaplicy centrum ks. Ryszard Miś wygłosił w ramach obchodzonego jubileuszu konferencję poświęconą Bożemu Miłosierdziu, a ksiądz biskup wyraził podziękowanie i gratulacje siostrom urszulankom oraz odczytał, w tłumaczeniu na język fiński, podniosły adres skierowany przez Ojca Świętego Franciszka do sióstr z racji przypadającej rocznicy. W języku polskim to papieskie przesłanie brzmi następująco:

Z OKAZJI 40-LECIA OBECNOŚCI SIÓSTR URSZULANEK NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA KONAJĄCEGO W FINLANDII, PAPIEŻ FRANCISZEK, DUCHOWO BLISKI, KIERUJE SWE POZDROWIENIE, ŻYCZĄC, BY TA GODNA UWAGI ROCZNICA, WZBUDZIŁA GŁĘBOKĄ WDZIĘCZNOŚĆ ZA DOKONANE DOBRO PODCZAS TYCH LAT HOJNEJ POSŁUGI DLA KOŚCIOŁA W FINLANDII. JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚĆ ZARAZEM PRZYZYWA WIELU ŁASK I BŁOGOSŁAWIEŃSTW NIEBA DLA URSZULAŃSKICH WSPÓLNOT ZAKONNYCH W JYVÄSKYLÄ I W HELSINKACH, KTÓRE Z ODWAGĄ I WIERNOŚCIĄ PODĄŻAJĄ ŚLADAMI ICH ZAŁOŻYCIELKI, ŚWIĘTEJ URSZULI LEDÓCHOWSKIEJ, PREKURSORKI EKUMENIZMU NA ZIEMIACH FIŃSKICH, ABY MOGŁY KONTYNUOWAĆ DAWANIE ŚWIADECTWA JEJ CHARYZMATOWI. 
PAPIEŻ FRANCISZEK, PROSZĄC O MODLITWĘ ZA JEGO POWSZECHNĄ POSŁUGĘ, SZCZEGÓLNIE W TYM JUBILEUSZOWYM ROKU MIŁOSIERDZIA, UDZIELA APOSTOLSKIEGO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA, KTÓRYM ZE SZCZEGÓLNĄ ŻYCZLIWOŚCIĄ OGARNIA WSZYSTKICH CZŁONKÓW I WSPÓŁPRACOWNIKÓW ZGROMADZENIA ORAZ TYCH, KTÓRYM SIOSTRY POŚWIĘCAJĄ SWE ŻYCIE.

Koronką do Bożego Miłosierdzia, odmawianą podczas procesji i śpiewem antyfony Salve Regina przy figurze Matki Bożej zakończyło się świętowanie diecezjalne w Stella Maris. Autokarami pątnicy wracali do swoich parafii. I tak przemieściłyśmy się i my do Jyväskylä. Chociaż niemal cała podróż upłynęła w strugach deszczu, przed wjazdem do miasta powitała nas podwójna tęcza, którą wszyscy odczytali jako znak szczególnego miłosierdzia i opatrzności Bożej.

W niedzielę 14 sierpnia uroczyste świętowanie rozpoczęło się o godz. 10.00 Mszą św., podczas której okolicznościową homilię wygłosił ks. bp Teemu, odczytując raz jeszcze przesłanie Papieża Franciszka. Następnie poszczególne etniczne grupy wiernych prezentowały w sali parafialnej swój program i składały siostrom życzenia. Nie zabrakło również gratulacyjnego przemówienia obecnego administratora parafii św. Olafa w Jyväskylä, ks. Andersa Hamburga. Siostra asystentka Aleksandra Kmieciak odczytała okolicznościowy list matki Franciszki Sagun, a s. Eugenia Szwedo tłumaczyła go na bieżąco. Korzystając z obficie zastawionego „stołu szwedzkiego”, wszyscy obecni mogli się posilić i zarazem wzajemnie nacieszyć swoją obecnością. Nikt się nie spieszył. Rozmowom i wspomnieniom zdawałoby się, że nie będzie końca. Wielka radość panowała wśród zebranych, tym większa, że dzielili ją przybyli także znajomi i przyjaciele innych wyznań, nasi dawni i obecni współpracownicy.

Zarówno w oficjalnych przemówieniach, jak i osobistych rozmowach dominowało zamyślenie: Czym byłby czy jak wyglądałby Kościół w Finlandii bez sióstr? Wyrażano głęboką wdzięczność siostrom za miłość Boga i bliźnich oraz obecność i posługę świadczoną w Finlandii przez czterdzieści lat, i – jak się wyrażano z nadzieją i życzliwością – przez następne lecia.

Czas jubileuszowego świętowania wypadł już w rozpoczętym nowym roku szkolnym w Finlandii. Stąd my – przybyłe z siostrą Asystenką jako dawne uczestniczki naszego powszedniego życia we wspólnotach w Finlandii: s. Maria Grzesiuk, s. Urszula Kozłowska, s. Anna Majerczyk, s. Maria Pronobis, s. Bożena Wilczyńska – przez jeszcze trzy dni mogłyśmy przyjrzeć się i podziwiać życie i dzieła edukacyjne, katechetyczne, charytatywne, ewangelizacyjne obecnie tam podejmowane przez siostry: Renatę Głuchą, Eugenię Szwedo, Barbarę Ogieniewską, i Ewę Trzópek w Helsinkach oraz Małgorzatę Grześkowiak i Annę Krasuską w Jyväskylä.

Bogu, matce Franciszce, naszym Siostrom w Finlandii i wszystkim, dzięki którym ten wspaniały jubileusz zaistniał, moc podziękowań! Głęboko w sercu nadal rozbrzmiewa dziękczynienie i błaganie za wszystkie siostry kontynuujące w Finlandii szerzenie Królestwa Serca Jezusa, w twórczym przeżywaniu charyzmatu naszej świętej Matki Założycielki: „Pan niech pomnoży liczbę waszą i niech spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich, jaką i my mamy dla was” (1 Tes 3,12), a także za każdą z nich: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem” (Lb 6, 24-26).

s. Urszula Kozłowska