Nasza gromadka, choć rozrzucona tu i ówdzie, jednym sercem i jedną duszą wznosi do Ciebie błagalny głos: Gwiazdo Morza, świeć! Jednym sercem i jedną duszą Tobie powtarzamy: Gwiazdo nasza, o Maryjo, strzeż! Jednym sercem i jedną duszą Ciebie prosimy: Gwiazdo nasza, o Maryjo, radź! Gdy burza grozi, jednym sercem i jedną duszą błagamy: Gwiazdo nasza, o Maryjo, broń! I zawsze, zawsze, z każdego serca z osobna i ze złączonych w jedno serc naszych wznosi się ku Tobie hymn miłości: Gwiazdo Morza, o Maryjo, my Ciebie po Jezusie nad wszystko kochamy!
Z Rozmyślań św. Urszuli na uroczystość Wniebowzięcia NMP

W tym roku Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny obchodzimy z myślą o wydarzeniach 100 lat temu – w wymiarze naszego Zgromadzenia, jak i całego kraju. W dniu 15 sierpnia 1920 roku wspólnota urszulańska wokół matki Urszuli miała za sobą pierwszy tydzień spędzony w Pniewach, a na wschodzie Polski trwała walka o dopiero co uzyskaną niepodległość. Zarówno dla kraju, jak i dla urszulanek ten dzień zapisał się w pamięci w szczególny sposób. W ubożuchnej pierwszej, prowizorycznej kaplicy w „Zakładzie św. Olafa”, jak m. Urszula nazwała ten dom, odbyła się – pewnie rano – pierwsza Msza św. W godzinach popołudniowych dotarła wiadomość, że w Warszawie stał się cud…

Prosimy o modlitwę w intencji naszych młodych sióstr, które w tym roku przeżywają swoje uroczystości zakonne - obłóczyny i profesję wieczystą, oraz w intencji nowych powołań do naszego Zgromadzenia, aby urszulańskie dzieła wychowawcze mogły być kontynuowane - przez kolejne 100 lat, jeśli taka jest wola Boża!

Matka Urszula Ledóchowska zawarła swoje wspomnienia z tych dni w „Historii Kongregacji”. Zapraszamy do wysłuchania tego fragmentu…