Świętowanie rozpoczęłyśmy już 14 sierpnia wieczorem pierwszymi nieszporami z Uroczystości Wniebowzięcia NMP. Wspólną modlitwę liturgii godzin poprzedziło przyjęcie do nowicjatu przez m. Beatę Mazur postulantki, s. Karoliny Sieradzkiej. Nowicjat to formalne otwarcie bezpośredniego przygotowania do złożenia ślubów. Siostra Karolina przez dwa lata formacji wstępnej czekała na ten etap. Jego zewnętrznym znakiem jest przyjęcie podczas obłóczyn habitu – stroju zakonnego. Siostra otrzymała też medal z wizerunkiem Serca Jezusowego i egzemplarz Konstytucji Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, które będzie poznawać z pomocą swojej mistrzyni, s. Joanny Szcześniak.

A 15 sierpnia już o godzinie 6.30 cała wspólnota domu macierzystego uczestniczyła we Mszy św., podczas której wszystkie siostry odnowiły swoje śluby. O godzinie 8.00 na sarkofagu z relikwiami św. Urszuli Ledóchowskiej o. Tomasz Nowak OP odprawił Mszę św. w intencji sióstr przeżywających swój srebrny jubileusz życia zakonnego. Na Mszy św. było obecnych sześć jubilatek, natomiast cztery siostry, które pracują poza granicami kraju, łączyły się duchowo. Każdą jubilatkę, jej zaangażowanie, troski, nadzieje symbolizowała zapalona świeca ustawiona przy sarkofagu Matki Założycielki.

Natomiast o 10.30 s. Joanna Stefańska od Serca Jezusa Eucharystycznego (!) podczas Eucharystii sprawowanej przez pniewskiego kapelana o. Piotra Wójcika OMI złożyła profesję wieczystą. Siostra Joanna została uroczyście wprowadzona przez wspólnotę do kaplicy z zakonnego refektarza i wobec zgromadzonych wiernych Kościoła złożyła śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa na zawsze. Warto tu podkreślić, że profesja wieczysta wiąże osoby konsekrowane z Jezusem nie tylko na życie tu na ziemi, ale też na życie w niebie! Takie śluby są szczególnym wyznaniem wiary w bóstwo Jezusa, w Jego mękę, śmierć, a przede wszystkim w Jego zmartwychwstanie! Znakiem wiecznych ślubów jest prosta srebrna obrączka, którą siostra zakłada na serdeczny palec prawej dłoni.

Nasze świętowanie zakończyłyśmy uroczystymi nieszporami i wspólną agapą sióstr i gości. Cały dzień towarzyszyła nam Maryja Wniebowzięta, która nieustannie prowadzi nas do Jezusa, swego Syna. Pełne wdzięczności za 100 lat obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie w każdym naszym domu, chcemy i my do Niego prowadzić wszystkich, z którymi Bóg krzyżuje nasze codzienne drogi i dróżki…

s. Danuta Sakowicz