Przy pomocy słowa mówionego i prezentacji multimedialnej starałyśmy się przybliżyć naszej dwudziestopięcioosobowej grupie te dwie wielkie Święte. Cieszyliśmy się, śpiewając wspólnie kolędy przy akompaniamencie akordeonu (akompaniował nasz sąsiad, student, Łukasz Brzezina). Była też z nami 11-letnia solistka, Natalka, która wykonała pięknie wielozwrotkową pastorałkę. Każdy indywidualnie, rodzinnie czy wspólnotowo mógł wybrać swoją ulubioną kolędę. Chór żeńsko-męski brzmiał potężną siłą głosów.
Potem były niespodzianki: losowanie książeczek z myślami – życzeniem od św. Urszuli oraz „bilecik” z przesłaniem – zadaniem: Jaką rolę mam spełniać przy żłóbku Jezusa przez cały rok? Słodki, bogaty różnorodnością poczęstunek, dzieło pań sąsiadek, był okazją do rozmowy, bliższego zapoznania się, wspominaniem wydarzeń z przeszłości, przywoływania znanych sióstr i dawnych sąsiadów.
Słowa wdzięczności i pragnienie kontynuowania tego typu spotkań towarzyszyły nam wszystkim przy pożegnaniu w niedzielny, styczniowy wieczór.
siostry ze wspólnoty w Ożarowie