Serce Twoje bardziej niż my odczuwa niewdzięczność, złość, złośliwość, zazdrość faryzeuszów i doktorów Prawa, ale Ty, cichy, nie narzekasz, nie złorzeczysz, nie wyrządzasz im krzywdy i nie myślisz o tym, by się zemścić. Bynajmniej, zawsze cichy, darowujesz, zapominasz, milczysz. A pokora Twa, o Boskie Serce, jest głęboka, prawdziwa, zawarta nie w słowach, ale w czynach. Ty, Pan, Król i Bóg nasz, przebywasz zawsze wśród maluczkich i prostaczków, nie szukasz wywyższenia, chcesz służyć wszystkim, nie wymagając, żeby Tobie służono. Serce Twoje pokorne – powinieneś królować, a służysz, powinieneś być pierwszy, a jesteś ostatni. O Serce Jezusa, uczyń me serce cichym i pokornym! Z Rozmyślań św. Urszuli