Mszy św. przewodniczył ks. abp Luigi Vari z diecezji Gaeta, a w koncelebrze wzięło udział siedmiu kapłanów: pięciu z diecezji Gaeta i dwóch kapłanów z Trivento, którzy przyjechali razem z naszymi dwiema siostrami z nowej placówki w Trivento. W tym pieknym wydarzeniu uczestniczyło też siedem sióstr z Rzymu. Mimo że był to dzień pracy, nie zabrakło tych, którzy chcieli dzielić z nami naszą radość: parafianie, przyjaciele Zgromadzenia oraz rodziny z dziećmi z naszego przedszkola. Była to dla nich jednocześnie Msza św. na zakończenie roku szkolnego.
Nasza wspólnota jest obecna w diecezji Gaeta od 1949 roku. W marcu ’49 trzy siostry, z s. Franciszką Guttner jako przełożoną, przyjechały do Formii i wynajęły tam mieszkanie. Rozpoczęły apostolstwo najpierw w Trivio, gdzie zorganizowały przedszkole i przygotowywały dzieci do pierwszej komunii św., a potem tę samą misję podjęły w Scauri, gdzie w październiku 1949 roku zakupiły teren i w grudniu tegoż roku rozpoczęły budowę domu. Dom i wspólnota stały się punktem odniesienia dla wielu mieszkańców Scauri, a w sposób szczególny dla dzieci i młodzieży. Po dzień dzisiejszy siostry kontynuują urszulańską misję, angażując się szczególnie w pracę wychowawczą i apostolską, dzieląc z ludźmi ich radości i smutki życia codziennego i przyczyniając się do budowy wspólnoty i wspólnego dobra.
Ksiądz Biskup w homilii położył akcent na pogodę ducha jako charakterystykę matki Urszuli i jej przesłania, którą pozostawiła w spuściźnie duchowej tym wszystkim, którzy chcą pójść Jej śladami. Ksiądz Biskup zacytował Jej słowa: „O Panie niech będę jak promyk słoneczny, co wszędzie pociechę, wesele roznosi”, podkreślając, że czasy, w których żyła św. Urszula, były smutną kartą historii i było tam mało przestrzeni na radość: Europa przygotowywała się do wojny. Oprócz tego matka Urszula żyła i działała w warunkach, które nie były sprzyjające wierze. Ona jednak, podkreślał Ks. Biskup, była świadoma tego, że jeśli smutek i pesymizm zawładną ludzkim sercem, nie będzie tam miejsca na wiarę, i dlatego całą sobą i swoim działaniem świadczyła o możliwości dobra i była apostołką optymizmu.
Odnosząc się do Ewangelii o błogosławieństwach, Ks. Biskup przypomniał o powołaniu każdego z nas do świętości. Nasze życie normalne i proste może stać się drogą ku świętości. Matka Urszula podjęła wiele dzieł, dając się zwyczajnie prowokować poprzez życie codzienne. Czyniła wszystko, odpowiadając na to, co jej się ukazywało jako konieczność w codzienności. Swoim życiem ukazywała jak żyć Słowem Bożym we wszystkich warunkach życia.
Na zakończenie homilii Ks. Biskup podziękował nam, siostrom urszulankom, za naszą obecność w diecezji Gaeta, za posługę i świadectwo radości, która mówi o Bogu.
Wydarzenie wprowadzenia relikwii do kościoła parafialnego w Scauri było okazją do radosnego świętowania, a także zaproszeniem skierowanym do wszystkich, by uczynić ze swego życia Boże arcydzieło i pozwolić się kształtować Bogu, tak jak to się stało w życiu św. Urszuli. Ona przeżywała świętość w małych, zwyczajnych, naturalnych sprawach życia codziennego, bez nadzwyczajności, pozostawiając nam ślady, po których możemy kroczyć, jeśli tego chcemy.
Na zakończenie uroczystości przywołałyśmy słowa św. Urszuli, które teraz doskonale odnoszą się do Niej samej:
„Święty to przyjaciel, nasz pocieszyciel, to brat kochający. Odczuwa nasze biedy, troski, modli się za nas, pragnie dobra naszego i szczęścia, bo łączy go z nami „świętych obcowanie”.
Pewni tego, że św. Urszula wspiera tych, którzy się do niej uciekają, prosiliśmy o jej wstawiennictwo u Boga za diecezję Geata i jej Pasterza, za parafię św. Albiny i kapłanów, za rodziny, dzieci i młodzież, za chorych i cierpiących, za ludzi starszych i biednych, za wszystkich mieszkańców Scauri...
Św. Urszulo, wspieraj nas w naszym codziennym wędrowaniu i wstawiaj się za nami u Boga. Amen.
s. Danuta Benisz