ur. 1884 na Litwie, wst. 4 XI 1910 w Merentähti (Finlandia), I śl. 29 VIII 1914, zm. 15 VIII 1917 w Petersburgu.
Córka Zofii i gen. ?. Otrzymała bardzo staranne wychowanie i wykształcenie. W gimnazjum w Merentähti uczyła jęz. rosyjskiego, przygotowywała dziewczęta do egzaminów, prowadziła chór. Była człowiekiem może niezbyt praktycznym, ale prawdziwie pokornym, dobrym, prawym i ofiarnym. Chorowała na gruźlicę. Mimo cierpień była bardzo pogodna. Po wybuchu I wojny światowej przebywała u swojej matki w Petersburgu, gdzie zmarła. Tam też została pochowana.
Jej matka, Zofia Arciszewska (ur. 1850), przed wybuchem rewolucji przyjechała do Polski i od 1929 przebywała w Pniewach i w Lipnicy, gdzie zmarła 1 I 1944. Spoczywa na urszulańskim cmentarzu w Pniewach.
* M. U. Ledóchowska, Historia Kongregacji Sióstr Urszulanek Najświętszego Serca Jezusa Konającego, Pallottinum 1987. S. M. J. Monkiewicz, Wspomnienia z dawnych czasów, Pniewy 1936. S. M. Józefa Arciszewska, "Szary Posłaniec" 1995 nr 64.
