ur. 8 V 1929 w Pialdier, par. Trichiana (Belluno - Włochy), wst. 5 XI 1952 w Rzymie, I śl. 29 IX 1955 w Rzymie, zm. 10 II 2001 w Rzymie.

Była jedyną córką wśród 4 dzieci Alberta i Marii-Emmy Bonomo. Pochodziła z rodziny rzemieślniczej. Do Zgromadzenia została przyjęta w wieku 23 lat. W Rzymie na via di Villa Ricotti odbyła okres formacji wstępnej i po nowicjacie złożyła profesję zakonną w 1955, a śluby wieczne 29 IX 1958. Przebywała następnie we wspólnotach Zgromadzenia w Mompeo (1956-1970) i w Matrice (1970-1971), a od 1971 w domu generalnym przy via del Casaletto, dojeżdżając stąd przez kilka lat do pracy na Primavalle. We wszystkich wspólnotach była włączona w różne prace domowe, pomagała również siostrom pracującym w przedszkolach, była zakrystianką w kościele. Była pogodna, spokojna, gotowa do każdej pracy, którą sumiennie wykonywała, chętna do pomocy innym. Powierzone jej obowiązki wykonywała z prostotą i odpowiedzialnością. Chociaż słabego zdrowia, do końca służyła wspólnocie z ogromnym poświęceniem. Była dobra, wrażliwa na potrzeby innych, szczególnie biednych i potrzebujących. Po ostatniej, kilkumiesięcznej chorobie często zaglądała do książki pt. Intimita Divina (Zażyłość z Bogiem); z niej czerpała pociechę i spokój. Odeszła do Pana nagle, ale - jak powiedział o. W. Gramatowski TJ w homilii pogrzebowej - zawsze okazywała wielkie zaufanie do Pana Jezusa, często mówiła, że On był jej jedynym lekarzem. Można było zauważyć, jak jej duch dojrzewał, przygotowując się na spotkanie z Panem. Spoczywa na rzymskim cmentarzu Prima Porta.