ur. 18 III 1893 w Rymonach, pow. Wilno, wst. 18 XII 1924 w Czarnym Borze, I śl. 11 II 1929 w Sieradzu, zm. 24 IV 1960 w Sieradzu.

Córka Jakuba i Urszuli z d. Ościk. Do chwili wstąpienia do klasztoru pomagała rodzicom w gospodarstwie. Okres kandydatury i postulatu spędziła w Czarnym Borze, Poznaniu i Otorowie. Po odbyciu I roku nowicjatu w Pniewach została skierowana do Sieradza, gdzie przebywała w 1927-1960, pracując w ogrodzie i kuchni, a od 1957 opiekowała się chorą p. Wrzosek. Cechowały ją dobroć, usłużność, życzliwość. Była wątła, w ostatnim okresie życia chorowała na płuca, ale chętnie, gdzie mogła, spieszyła z pomocą. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.