ur. 6 III 1909 w Salaminie, pow. Konin, wst. 1 II 1932 w Łodzi, I śl. 15 VIII 1935 w Pniewach, zm. 13 VI 1994 w Milanówku.

Córka Jakuba i Michaliny z d. Marciniak, straciła ojca, mając 3 lata. Zgromadzenie poznała w Łodzi, dokąd jeździła często do swej krewnej. Kandydaturę i postulat odbyła w Łodzi przy ul. Czerwonej, pracując w kuchni. Po złożeniu ślubów wróciła ponownie do Łodzi, gdzie pozostała do 1938. Kolejne etapy jej życia upływały w domach centrum warszawskiego: Warszawa (1938-1944), Ożarów (1944-1945), Chylice (1945-1955), Nałęczów (1955-1959) i Milanówek od 1959 do chwili śmierci. Prawie całe życie pracowała w kuchni, oddając się bez reszty służbie dla innych. Miała serce wrażliwe na biedę ludzką. Dużo się modliła, obejmując modlitwą sprawy Kościoła, Polski, Zgromadzenia i szeroki krąg ludzi potrzebujących. Ostatnie miesiące choroby i ogromnych cierpień ofiarowała za młodą nauczycielkę, matkę dwójki małych dzieci, chorą na raka (stan zdrowia nauczycielki się poprawił). Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Milanówku.