ur. 7 VII 1902 w Rzgowie k. Łodzi, wst. 1 VIII 1931 w Sieradzu, I śl. 15 VIII 1934 w Pniewach, zm. 7 X 1989 w Szpitalu Powiatowym w Szamotułach.

Córka Józefa i Józefy z d. Rusinkiewicz. Pochodziła z rodziny wielodzietnej. Matka zmarła wcześnie, zostawiając gromadkę małych dzieci, dlatego - jako najstarsza - pomagała ojcu w wychowaniu młodszego rodzeństwa. Uczyła się też krawiectwa, a w parafii była zelatorką Żywego Różańca i Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Po nowicjacie w Pniewach wyjechała do Warszawy, gdzie w 1934-1941 pracowała w stołówce i w szwalni. Następnymi miejscami jej pobytu i pracy były wspólnoty: w Kielcach na Baranówku i Wójczy (1941-1947), w Warszawie (1947-1948), Poznaniu (1948-1956), Chartowie (1956-1975) i Lipnicy (1975-1989). Prawie całe życie zakonne pracowała w szwalni i garderobie. Lubiła tę pracę, chętnie służyła siostrom. Bardzo pracowita, oszczędna, dla siebie twarda - mimo częstych dolegliwości, związanych z postępującą miażdżycą. Miała wielkie nabożeństwo do św. Józefa i do Matki Bożej. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.