Córka Walentego i Pelagii z d. Miki. Wychowywała się w wielodzietnej rodzinie (9 rodzeństwa). Po ukończeniu szkoły podstawowej wyuczyła się krawiectwa i tą pracą zarabiała, by pomóc rodzinie. Pomagała też parafii szyciem komży dla ministrantów, należała do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. Po przejściu okresu formacji w Pniewach i Lipnicy złożyła profesję zakonną w Pniewach i w tym samym roku wyjechała do Warszawy wraz z grupą sióstr, wydalonych z Pniew. W 1941-1945 przebywała w Czarnej Dużej. Po II wojnie pracowała w szwalni kilku domów: Pniewy (1945-1948), Lipnica (1948-1964), Młociny (1964-1965), St. Bogaczowice (1965-1975), Syców (1975-1992). Pracę wykonywała umiejętnie i z radością. Była cicha, dyskretna i obowiązkowa. Miała słabe zdrowie, kilkakrotnie przebywała w szpitalu. Ostatni etap życia spędziła w infirmerii sieradzkiej, chorując na serce. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.