Córka Michała i Antoniny z d. Równickiej. Była najmłodsza z 5 dzieci. Po ukończeniu szkoły powszechnej należała do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. W 23 roku życia podjęła pracę u rodziny francuskiej, mieszkającej w Dąbrowie Górniczej, prowadząc im dom i kuchnię. Wraz z tą rodziną 4 VI 1939 wyjechała na trzy miesiące do Francji, gdzie w rezultacie pozostała przez cały okres II wojny. Przez spowiednika, o. Choińskiego OMI, poznała Zgromadzenie i została przyjęta do domu w Ucel (Ardeche). Odbyła tam okres formacji zakonnej, a następnie do 1964 pracowała w prewentorium dla dzieci, zajmowała się też pralnią i szyciem. W 1964-1969 przebywała w Grenoble, dbając o porządek w domu, zamieszkałym przez starsze panie. W 1969-1974 pracowała w Virieu-sur-Bourbre, a od 1974 w Lyonie. W pracy była sumienna, wierna w modlitwie, dużo czytała i swoimi refleksjami dzieliła się ze współsiostrami. Żyła nadzieją i radosną perspektywą spotkania z Chrystusem. Niewiele mówiła o swoim zdrowiu, choć wymagała systematycznego leczenia i stałej opieki lekarskiej z powodu choroby serca. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Virieu-sur-Bourbre.