Ukończyła Gimnazjum Najśw. Serca Jezusowego w Zbilitowskiej Górze pod Tarnowem. W 1933-1939 przebywała w Łodzi przy ul. Czerwonej, pracując jako katechetka, a jednocześnie studiując polonistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Bardzo zdolna, inteligentna, interesowała ją filozofia i teologia, miała też zacięcie literackie. Autorka wielu artykułów, umieszczanych w "Orędowniczku Eucharystycznym", oraz pierwszej, niedokończonej biografii Matki Założycielki. Ciężko przeżyła wybuch II wojny światowej, bojąc się działań wojennych i obozu. Przejście przez zieloną granicę w 1940 do Warszawy wywołało chorobę psychiczną. Przebywała w Milanówku i w Izabelinie, lecząc się intensywnie. W trakcie kuracji zapadła na gruźlicę, która stała się przyczyną zgonu. Śluby wieczyste złożyła na łożu śmierci. W swoim notatniku pod datą 8 IV 1940 przepisała dedykację z obrazka, który otrzymała od swej matki: Moja najdroższa córeczko, daję ci na pamiątkę I Komunii św. tę piękną modlitwę Wyspiańskiego [w katedrze w Reims], abyś miała zawsze w sercu przykład bohaterskiej Joanny d'Arc i słowa wielkiego poety, który Ojczyznę ukochał nad życie. Rośnij, dziecko drogie, z myślą o wiernej i wytrwałej służbie dla Polski. Mamusia. Pochowana - jako jedna z pierwszych - w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

* Męczeńskie dzieje Archidiecezji Warszawskiej 1939-1945, Warszawa 1948.