Córka Franciszka i Anieli z d. Cieszyńskiej. Po krótkim pobycie w Pniewach została skierowana do Czarnego Boru k. Wilna, gdzie w 1927-1929 miała pod opieką gości. Po odbyciu nowicjatu w Pniewach i złożeniu profesji zakonnej rozpoczęła pracę w piekarni pniewskiej. Wyjechała 25 IV 1931 z grupą dziewcząt do Francji, gdzie najpierw pracowała wraz z nimi w fabryce sztucznego jedwabiu (1931-1935), a następnie w prewentorium Vivarois w Ucel (1936-1959). W 1942-1944 pomagała w kuchni domu w Grenoble, a od 1944 w domu w Claix. W 1945-1946 przebywała w Virieu-sur-Bourbre, skąd ponownie została skierowana do Ucel. Powróciła 13 XI 1959 do Polski, do Warszawy. Tu przez kilka lat z poświęceniem pielęgnowała sparaliżowaną starszą osobę i pomagała w różnych pracach domowych. Myślami przebywała często we Francji, tęskniła za tamtymi stronami i ludźmi, chętnie dzieliła się przeżyciami z dawnych lat. Była towarzyska, pogodna, serdeczna, zainteresowana sprawami Zgromadzenia. Zmarła po krótkiej chorobie, przygotowana na spotkanie z Panem. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu na Bródnie.