Córka Tomasza i Julianny z d. Mąki. Pochodziła z wielodzietnej (10 rodzeństwa) rodziny rolniczej. Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej uczyła się szycia i pomagała chorej matce w prowadzeniu gospodarstwa domowego i wychowaniu młodszego rodzeństwa. Mimo licznych zajęć domowych była też czynnym członkiem Żywego Różańca i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. Gorącym jej pragnieniem było wstąpić do zakonu, by pracując nad własnym udoskonaleniem, modlić się za bliźnich, za Kościół i Polskę. Do Zgromadzenia została przyjęta w wieku 26 lat. Początkowo pracowała w szwalni domu pniewskiego, potem obsługiwała salkę jadalną internatu, prowadzonego przez siostry przy ul. Skarbowej w Poznaniu. Po odbyciu w 1935-1936 nowicjatu w Pniewach, gdzie złożyła profesję zakonną, powróciła do Poznania, ale w tym samym roku została skierowana do pracy przy chorych siostrach w Męce pod Sieradzem. Pozostała tam aż do 1950, a w latach II wojny pracowała okresowo także w szpitalu i w szwalni sieradzkiej. Lata 1950-1959 spędziła w Monicach, pracując w trykotarni, 1959-1972 w Chartowie, pomagając w szwalni i opiekując się dziećmi. Po likwidacji domu w Chartowie przyjechała do Pniew i tutaj również wykonywała tę samą pracę. Była pobożna i wierna w wykonywaniu obowiązków zakonnych, delikatna i ofiarna. Kochała Matkę Bożą i odeszła do Pana w I sobotę miesiąca, przygotowana na tę chwilę przez długotrwałą chorobę - paraliż kręgów szyjnych. Spoczywa na pniewskim cmentarzu zakonnym.