Po złożeniu profesji zakonnej w krakowskim klasztorze sióstr urszulanek pracowała jako kucharka. W VII 1907 razem z m. Urszulą Ledóchowską wyjechała do Petersburga, gdzie w dalszym ciągu pracowała w kuchni. W I 1915, jako poddana austriacka, została wydalona z Rosji. Pojechała do m. Urszuli do Sztokholmu. Po krótkim odpoczynku udała się do Salzburga, gdzie do VII 1915 pozostała w domu Sodalicji św. Piotra Klawera, a następnie wróciła do Krakowa. W 1919 została wysłana do domu urszulanek w Poznaniu, a 17 VI 1920 poprosiła Matkę Założycielkę, by mogła wrócić do swego domu. Pracowała w Pniewach (1920-1922), w Goździchowie (1922-1929), w Otorowie (1929-1942) i w Warszawie, gdzie zmarła na raka wątroby. Chociaż brzydka i stara, jest perłą cnoty - wyraziła się o niej Matka Założycielka. Kochano ją - była cicha, ofiarna, odpowiedzialna za swe życie i za wykonywaną pracę. Miała wielkie nabożeństwo do Serca Jezusowego. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

* M. U. Ledóchowska, Listy, t. II, II 1915. S. M. Małgorzata (Konstancja) Cytrona, w: "Szary Posłaniec" 1995 nr 64.