Córka Andrzeja i Józefy z d. Wiktorskiej. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej pomagała rodzicom w gospodarstwie, opiekowała się chorą siostrą, a później zajmowała się nauką szycia. W 1948 zdała przed komisją egzaminacyjną przy Izbie Rzemieślniczej w Łodzi egzamin w zawodzie: krawiectwo męskie, uzyskując świadectwo czeladnicze. W tym samym roku wstąpiła do Zgromadzenia, mając 36 lat. Pierwsze 2 lata życia zakonnego spędziła w domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi, pracując w szwalni. Nowicjat odbyła w Pniewach, tu złożyła profesję i tutaj przeżyła całe swoje życie zakonne. Głównym jej zajęciem była praca w szwalni. Mimo nawału zajęć, szczególnie przed uroczystościami zakonnymi, chętnie służyła pomocą w innych działach, gotowa dyskretnie odpowiadać na potrzeby i życzenia sióstr, zarówno miejscowych, jak i przyjezdnych. Wierna w modlitwie, odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Niepokalanego Serca Maryi i do Miłosierdzia Bożego. Wielką troską jej życia była świętość kapłanów. Za nich, zwłaszcza za kapłanów młodych, ofiarowywała pracę, cierpienia i w końcu - życie. Od lat cierpiała na różne dolegliwości, których przyczyną okazała się choroba nowotworowa. Spoczywa na pniewskim cmentarzu urszulańskim.