Córka Jana i Władysławy z d. Porowskiej, była czwartym z 7 ich dzieci. Po szkole powszechnej uczyła się prywatnie krawiectwa, ukończyła też kurs szycia. Była aktywnym członkiem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej w Sokołach. Pierwsze 2 lata życia zakonnego (1937-1938) spędziła w domu warszawskim, pracując w kredensie. Do nowicjatu w Pniewach została przyjęta 6 I 1939, a I śluby - z powodu wojny - złożyła po 2 latach w Warszawie. W 1942 wyjechała do Radości, by podjąć pracę w szwalni tamtejszego Zakładu Specjalnego dla dzieci. Wraz z całym zakładem przeszła perypetie wojenne, po których znalazła się w Miedzeszynie i przebywała tam do 1946. W 1946-1949 pracowała w szwalni w Milanówku, w 1949-1961 w szwalni domu dziecka i w zakrystii w Chartowie. Po zabraniu siostrom domu dziecka przebywała we wspólnocie w Poznaniu (1961-1964), gdzie pracowała w kuchni i opiekowała się starszą osobą oraz 3 małych dzieci. W 1964 wyjechała do Kielc, by zająć się szyciem dla sióstr z małych domów tamtejszego centrum. W 1967-1972 pracowała w szwalni domu w Młocinach. W 1972 przyjechała do Lipnicy Murowanej, gdzie również zajęła się szyciem, a w 1972-1979 prowadziła tzw. przechowalnię dla dzieci. Chociaż słaba fizycznie, starała się dobrze wywiązywać z powierzonych zadań. W ostatnim okresie życia jej stan zdrowia poważne się pogorszył. Wiadomość o nieuleczalnej chorobie krwi przyjęła ze spokojem i radośnie przygotowywała się na spotkanie z Panem. Do końca interesowała się sprawami Kościoła i Polski. Wdzięczna Panu Bogu za łaskę powołania, dziękowała również za dobro, otrzymane od ludzi. Zmarła cicho, otoczona modlitwą sióstr. Spoczywa na nowym cmentarzu w Lipnicy Murowanej.