Córka Józefa i Julianny z d. Bieschke. Pochodziła z rodziny rolniczej. Miała 11 rodzeństwa, z których 4 zmarło we wczesnym dzieciństwie. Po ukończeniu szkoły powszechnej pomagała rodzicom, uczęszczając jednocześnie na kurs szycia. Mając 26 lat, została w Pniewach przyjęta do Zgromadzenia i po 2 miesiącach skierowana do Otorowa, gdzie przebywała w okresie kandydatury i postulatu. Nowicjat odbyła w Pniewach, a po złożeniu ślubów zakonnych powróciła do Otorowa, skąd 8 VII 1942 została zabrana przez okupantów i do końca II wojny była służącą u p. Reiler w Szamotułach. Powróciła do Otorowa w V 1945 i tu - do likwidacji domu przez władze PRL w 1954 - pracowała w szwalni domu dziecka. Następnie została skierowana do Lipnicy, gdzie pozostała aż do śmierci, pracując najpierw w szwalni domu dziecka, a później pomagając w różnych pracach domowych. Ostatnie pół roku jej życia naznaczone było wielkim cierpieniem, które znosiła cierpliwie jako wolę Bożą. Pragnęła spotkania z Panem Jezusem i Matką Najświętszą. Była ogromnie lubiana i ceniona przez siostry za delikatność, pokorę, za to, że nigdy nie sprawiała sobą kłopotów. Była prawdziwie cichą i pokorną służebnicą Pańską. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.