Córka Klemensa i Marianny z d. Sarlej. Pochodziła z rodziny rolniczej. Do Zgromadzenia wstąpiła w wieku 25 lat. Okres kandydatury i postulatu odbyła w Otorowie, nowicjat w Pniewach. Po złożeniu ślubów przebywała krótko w domach w Pniewach i Poznaniu, pomagając w różnych działach. W I 1929 została skierowana do Sieradza, gdzie spędziła prawie całe życie zakonne. Pełniła obowiązki woźnej do czasu zamknięcia szkoły, pracowała w tkalni, pomagała w gospodarstwie. W latach okupacji zatrudniona była w pralni i w maj. Tubądzin, gdzie w 1942, złapana przez Niemców w kościele, dzięki ucieczce uniknęła wywiezienia do Rzeszy. Była człowiekiem modlitwy i z niej czerpała moc do wielkiej ofiarności. Była duszą apostolską - umiała wyklęczeć, wymodlić i wycierpieć to, o co ją proszono. Miała szczególne nabożeństwo do Jezusa Eucharystycznego i Matki Najświętszej. Choroba przez lata podkopywała jej siły (najpierw gruźlica, potem nowotwór przewodu pokarmowego). Cierpiała mężnie i z poddaniem się woli Bożej. Wdzięczna za wszystko, świadomie odchodziła do Pana, a kiedy opuszczała sieradzkie mury i dom zakonny - w którym żyjąc dla Boga, wypracowywała sobie szczęśliwą wieczność - żegnały ją dzwony wielkoczwartkowe uroczystym Gloria. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. A. Klinik, Wspomnienie o siostrze M. Antonii Front, "Szary Posłaniec" 1969 nr 16. S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.