Córka Romana i Zofii z d. Janczykowskiej. Pochodziła z wielodzietnej (9 dzieci) rodziny rolniczej. Po szkole powszechnej uczęszczała do Państw. Seminarium Nauczycielskiego im. Królowej Jadwigi w Piotrkowie Tryb., które ukończyła w 1932, uzyskując dyplom nauczyciela szkół powszechnych. Następnie przez rok pracowała jako nauczycielka religii w szkole w Piotrkowie, a jednocześnie kończyła w Łodzi diec. kurs katechetyczny (1933). W tym samym roku wstąpiła do Zgromadzenia w Łodzi. Przebywała najpierw w domu przy ul. Czerwonej (1933-1935), potem na Obywatelskiej (1935-1940). Odbyła nowicjat koadiutorski, złożyła śluby i pracowała jako nauczycielka w szkołach łódzkich. W 1939 ukończyła kurs dla komendantów LOPP, będąc oficjalnie kierownikiem obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej domu przy ul. Obywatelskiej. W pierwszych miesiącach okupacji udzielała prywatnie lekcji. W 1940-1941 odbyła w Łodzi przy ul. Rzgowskiej nowicjat kanoniczny i złożyła profesję zakonną. 17 X 1941 przedostała się przez zieloną granicę do Generalnej Guberni. Po krótkim pobycie w domu warszawskim została prefektą domu w Gołąbkach k. Warszawy. Tam w 1942-1945 była nauczycielką na tajnych kompletach. Po wojnie pracowała w 1945-1961 jako katechetka w szkołach łódzkich. Po usunięciu ze szkoły wyjechała do Monic i tam w 1961-1965 była katechetką i zakrystianką w kaplicy domowej. Aby móc lepiej służyć i pomagać innym w pogłębianiu wiary, uczęszczała w 1946-1949 na Kurs Wyższej Wiedzy Religijnej przy Duszpasterstwie Akademickim w Łodzi, a w 1967 uzyskała dyplom ukończenia Instytutu Wyższej Kultury Religijnej przy KUL-u. W 1965-1966 przebywała w Pniewach, katechizując w parafiach w Luboszu i Mościejewie. Następnie pracowała jako katechetka w Sokolnikach Wlk. i Kaźmierzu Wlkp. (1966-1968), w Lipnicy i Otorowie (1968-1970), ponownie w Sokolnikach Wlk. i w Kaźmierzu Wlkp. (1970-1973). Od 1973 przebywała w Pniewach. Uczyła religii dzieci w Kwilczu, udzielała prywatnych lekcji i opiekowała się osobami starszymi w mieście. Uczestniczyła w organizowanych przez Kurię Metropolitalną w Poznaniu rekolekcjach dla pomocnic duszpasterskich. Była gorliwą zakonnicą i katechetką, wrażliwą na potrzeby innych, szczególnie biednych, pokrzywdzonych i chorych. Nie tylko ich odwiedzała, ale służyła konkretną swoją pracą. Pomagała matkom w wychowywaniu dzieci, starała się trafić do ludzi uzależnionych od alkoholu, przygotowywała ich do sakramentów, modliła się o ich nawrócenie. Trudnym doświadczeniem była dla niej postępująca choroba, która uniemożliwiała niesienie pomocy innym. W chorobie się nie skarżyła, przyjmowała ją jako wolę Bożą, świadomie przygotowywała się na spotkanie z Panem. Po śmierci, która nastąpiła w szpitalu, znaleziono na biurku w jej pokoju kartkę z następującym tekstem: Przyszedłem od Ojca, a teraz opuszczam świat i idę do Ojca. Otwarte niebo przyjmuje Chrystusa. Ta tajemnica każe nam z ufnością spojrzeć ku niebu. Spoczywa na urszulańskim cmentarzu w Pniewach.