Córka Andrzeja i Anny z d. Szymańskiej. Po ukończeniu miejscowej szkoły ludowej uczyła się krawiectwa i pracowała zarobkowo, by po śmierci rodziców pomagać rodzeństwu. W wieku 31 lat została przyjęta do Zgromadzenia. Pierwsze lata życia zakonnego spędziła w Pniewach, pracując w szwalni. Tu również odbyła nowicjat i w I 1933 złożyła śluby zakonne. W tym samym roku wyjechała do Rzymu, gdzie w domu na Villinie pracowała w szwalni i w ogrodzie. W 1935 powróciła do kraju. Przez rok pracowała w zakładzie opiekuńczo-wychowawczym w Komornikach, a w 1936 wyjechała do Sieradza. Pracowała tam w piekarni, a w latach okupacji - w niemieckim szpitalu. W 1950-1965 pracowała w kuchni "Caritas" w Częstochowie. Następnie pojechała do Pniew, gdzie pozostała do śmierci, pomagając w trykotarni i w pracach domowych. Była człowiekiem głęboko pobożnym, cichym i spokojnym, umiejętnie wykorzystującym każdą chwilę dnia. W pracy cierpliwa i wytrwała, w stosunku do otoczenia - delikatna i usłużna. W czasie ostatniej choroby nie wyraziła zgody na potrzebną operację. Spokojnie cierpiała do końca. Spoczywa na pniewskim cmentarzu urszulańskim.