Córka Andrzeja i Józefiny z d. Grendy. Pochodziła z wielodzietnej (15 dzieci) rodziny rolniczej. Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej pomagała rodzicom w gospodarstwie. W 18 roku życia podjęła pracę zarobkową w Grudziądzu. Pragnęła służyć jedynie Bogu, ale warunki domowe jej na to nie pozwalały. Do Zgromadzenia wstąpiła po II wojnie, mając 33 lata. Okres formacji zakonnej spędziła w Pniewach. Po złożeniu ślubów zakonnych wyjechała do Kielc, gdzie w 1949-1953 obsługiwała gości, utrzymywała porządek w bursie i zajmowała się praniem. Kolejnymi domami, w których przebywała, były: Sędziszów (1953-1960), Słupsk (1960-1968), Pniewy (1968-1973) i Rabka Zdrój (1973-1974). Wszędzie wykonywała rozmaite zajęcia domowe, a w ostatnim okresie życia głównym jej zajęciem była praca w pralni domu pniewskiego, do którego przyjechała w 1974 i pozostała już do końca swej ziemskiej wędrówki. Była pracowita, obowiązkowa i ofiarna, otwarta na innego człowieka. Rozwijającą się chorobę nowotworową znosiła mężnie, cicho i cierpliwie, prosząc Miłosiernego Ojca, by jej cierpienie stało się wynagrodzeniem za przewinienia własne i innych. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.