Córka Pawła i Anny z d. Demianiuk. Pochodziła z rodziny rolniczej, mającej 5 dzieci. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej i pomagała w gospodarstwie rodziców. W 1938 wstąpiła do urszulanek UR i po okresie formacji złożyła śluby czasowe. Odeszła w VIII 1946, przed ślubami wieczystymi, i w tym samym roku, mając 35 lat, została w Poznaniu przyjęta do Zgromadzenia. Po odbyciu w 1948-1949 nowicjatu w Pniewach i złożeniu ślubów przebywała do 1992 w domu poznańskim. Ofiarnie przez wiele lat pracowała jako intendentka stołówki. Chętnie pomagała również w przygotowywaniu posiłków dla stołowników, osób samotnych i starszych. Dla wszystkich miała serdeczny uśmiech. Apostołowała też słowem pisanym, wysyłając do rodzin wyjątki z pism katolickich i czytanych książek. Kochała swych bliskich i troszczyła się o ich życie religijne. Po drugim wylewie, ze względu na konieczną opiekę pielęgniarską, przyjechała w VI 1992 do Pniew. Był to bolesny etap jej życia, w którym poprzez modlitwę i znoszenie ograniczeń, spowodowanych chorobą, przygotowywała się na spotkanie z Panem. Kolejny wylew krwi do mózgu położył kres jej ziemskiemu życiu. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.