Córka Józefa i Franciszki z d. Parzych. Pochodziła z niezamożnej rodziny rolniczej. Była najmłodsza z 3 rodzeństwa. Już od młodych lat pracowała w domu i poza domem, by pomóc rodzinie. Do Zgromadzenia została przyjęta w wieku 22 lat w Warszawie. Okres formacji przednowicjackiej odbyła w Ożarowie Maz., nowicjat w Pniewach, tam także złożyła I profesję zakonną, a 15 VIII 1959 - śluby wieczyste. Bezpośrednio po nowicjacie wróciła do Ożarowa i przez 5 lat wykonywała różne prace domowe. W 1960 przyjechała do domu warszawskiego, gdzie pozostała już do końca życia. Do 1984 pracowała w przedszkolu, opiekując się najmłodszą grupą dzieci. Otaczała je wielką serdecznością i troską, kochała je i była przez nie kochana. Po 24 latach pracy z dziećmi została skierowana do innej posługi we wspólnocie - niemal do końca życia pracowała w kuchni. Była człowiekiem obowiązkowym i często powtarzała, że najważniejsze w życiu jest wypełnianie woli Bożej. Była wierna modlitwie osobistej i wspólnotowej. Chętnie uczestniczyła w spotkaniach wspólnoty, była zainteresowana sprawami Kościoła i Zgromadzenia. Dla siebie była twarda, na nic nie narzekała, a dla innych pełna życzliwości i serdeczności, pogodna, chętna i gotowa do pomocy. Nic nie wskazywało, że nosi w sobie chorobę nowotworową. Kiedy stało się widoczne, że siły jej słabną, została skierowana do szpitala w celu przeprowadzenia badań i już nie wróciła do domu. Choroba ujawniła się w ostatnim stadium. Po 12 dniach pobytu na oddziale chorób płucnych szpitala na Płockiej odeszła cicho do Pana, dobrze przygotowana do spotkania z Nim przez dobro, jakie czyniła przez całe życie. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.