Córka Kazimierza i Józefy z d. Urbaniak. Wstąpiła do Zgromadzenia w wieku 56 lat, mając za sobą długi staż pracy na stanowisku kierowniczym. Pełna poświęcenia, cicha, pokorna i uśmiechnięta, załatwiała sprawy w mieście, robiła zakupy. Kiedy siostry w I 1942 zmuszone były do opuszczenia domu przy ul. Obywatelskiej, nie chciała - jako już starsza osoba - ryzykować przejścia przez zieloną granicę, by dostać się do Generalnej Guberni, i za pozwoleniem s. przeł. Anieli Łozińskiej zamieszkała u swej siostry, pozostając w kontakcie z s. Magdaleną Rzekiecką, która również pozostała w Łodzi, aby czuwać nad domem Zgromadzenia. W II 1945 powróciła do domu przy ul. Obywatelskiej i do dawnych zajęć. W I 1954 zachorowała na raka. Mężnie znosiła cierpienia fizyczne do ostatniej chwili życia. Pochowana została na cmentarzu na Retkini, a po ekshumacji w XII 1963 jej doczesne szczątki przeniesiono na Cmentarz św. Anny w Łodzi na Zarzewie.