Córka Grzegorza Jerzego i Anny z d. Malinowskiej. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Była absolwentką Gimnazjum Sióstr Urszulanek w Lublinie. Do Zgromadzenia została przyjęta w Zakopanem w wieku 40 lat. Tam odbyła okres kandydatury i postulatu, pracując w kancelarii domu. 5 I 1947 została w Pniewach przyjęta do nowicjatu koadiutorskiego, który odbywała w domu poznańskim, zajmując się również sprawami kancelaryjnymi. Była bardzo wątła. Wkrótce zachorowała ciężko na raka. Zachował się list, napisany przez nią w szpitalu do przełożonej generalnej m. Pii Leśniewskiej, najlepiej oddający stan chorej w obliczu śmierci: Nie wiem, jaka będzie względem mnie wola Boża, bo wprawdzie operacja może się udać, a pacjent życie zakończyć. W każdym razie Bóg miłosierny wlał tyle spokoju do duszy mojej, że śmierci się nie boję i proszę tylko o łaskę cierpliwego znoszenia cierpień, żeby nie przynieść wstydu Zgromadzeniu. Zawsze mam w pamięci słowa Matki, wypowiedziane do nas w dzień obłóczyn, że jesteśmy jedynym Zgromadzeniem, które ma za Patronkę męczenniczkę, i że mamy szczególnie odznaczać się męstwem. Chciałabym jeszcze podziękować za przyjęcie mnie do Zgromadzenia, gdzie tyle łask i pomocy duchowej zaznałam. Zmarła w domu przy ul. Skarbowej w Poznaniu, w 2 roku powołania zakonnego, złożywszy na łożu śmierci śluby wieczyste. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.