Córka Józefa i Anny z d. Gamoń. Pochodziła z rodziny rolniczej. Była najstarsza z 4 dzieci. Ukończyła miejscową szkołę powszechną, a następnie kursy kroju i szycia oraz trykotarstwa. Była dzieckiem zdolnym i pobożnym, chętnie przystrajała kwiatami przydrożne kapliczki. Gdy miała 18 lat, wybuchła II wojna światowa, nie miała więc możliwości odpowiedzenia na wezwanie Pana do wyłącznej służby Jemu w Kościele. Pomagała rodzicom, zajmując się szyciem. Po wojnie, zachęcona przez koleżankę - s. Karolinę Szelec, urszulankę SJK - wstąpiła w wieku 30 lat do Zgromadzenia w Łodzi. Kandydaturę i postulat odbyła w domu przy ul. Obywatelskiej. Tam też powróciła po nowicjacie, odbytym w Pniewach w 1954-1955, i po złożeniu ślubów zakonnych. Pracowała jako woźna w przedszkolu. Po jego upaństwowieniu w 1962 przebywała w Pniewach, a w 1964 pojechała do Zakopanego, by zająć się obsługą gości. W 1975-1976 była zakrystianką w Kielcach na Baranówku, potem w Rabce Zdroju (1977-1978) i Starachowicach (1978-1979). W X 1979 przyjechała do Lipnicy Murowanej, gdzie pozostała już do końca życia. Powierzono jej troskę o ołtarze w trzech lipnickich kościołach. Zlecane jej prace wykonywała dokładnie i starannie. W dekoracjach kwiatowych była pomysłowa i wykazywała duże wyczucie artystyczne. Prała bieliznę kościelną i bardzo o nią się troszczyła. Dla parafian, którzy zwracali się do niej z problemami i kłopotami, była życzliwa i cierpliwa. Była też lubiana we wspólnocie. Wierna modlitwie, kochała szczególnie Matkę Najśw. Ostatnie miesiące jej życia naznaczone były chorobą i kilkakrotnym pobytem w szpitalu, gdzie zmarła w wigilię uroczystości Wniebowzięcia NMP. Była tłumnie żegnana przez lipniczan i proboszcza, dziękującego za jej wkład w życie parafii. Spoczywa na starym cmentarzu (przykościelnym) w Lipnicy Murowanej.