Córka Franciszka, pracownika dworskiego, i Marii z d. Dignas. Wcześnie straciła ojca, który zginął w wypadku przy pracy (porażenie prądem), matka musiała więc sama wychowywać 8 dzieci. Trudne warunki lat dziecinnych, które przypadły na okres I wojny, i konieczność wczesnego podjęcia prac zarobkowych odbiły się na jej zdrowiu w życiu dorosłym. Była pobożną, zaangażowaną parafianką, należała do Apostolstwa Modlitwy. Do Zgromadzenia została przyjęta, mając 35 lat. Była wdzięczna m. Brygidzie Rodziewicz, że ją przyjęła z tak słabym zdrowiem, i codziennie dziękowała Bogu i Matce Najśw. za łaskę powołania. Pan Bóg prowadził ją niezwykłą drogą - większość jej zakonnego życia naznaczona była chorobą. Doświadczenia z tym związane znosiła cierpliwie, bez narzekania, poddając się woli Bożej. Starała się w miarę możności pomagać siostrom w różnych działach pracy. Najczęściej jednak robiła - artystycznie - swetry itp. na drutach. Była człowiekiem dobrym, cichym, zgodnym. Dużo się modliła, szczególnie droga była jej modlitwa różańcowa. Zmarła z powodu niewydolności krążenia w wigilię Niepokalanego Poczęcia NMP po 45 latach przeżytych w Zgromadzeniu. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.