Córka Franciszka i Antoniny z d. Małek. Pochodziła z rodziny robotniczej. Ukończyła niemiecką szkołę powszechną. Do Zgromadzenia została przyjęta, gdy miała 25 lat. Po półrocznym pobycie w domu macierzystym wyjechała do Lwówka, gdzie uczyła się pracy w pralni. Po nowicjacie, odbytym w Pniewach, i po złożeniu ślubów zakonnych została skierowana do pracy na Polesiu. Od V 1935 do 1939 była woźną w Sejmikowym Przedszkolu w Horodcu, a lata wojny spędziła w Kobryniu (1941-1942), Janowie (1942-1944) i Horodcu (1944-1946). Po opuszczeniu przez siostry terenów poleskich pracowała w 1946-1955 w Słupsku. Następnie przebywała w domach: w Lipnicy (1955-1956), Częstochowie przy ul. 3 Maja (1956-1964), Monicach (1964-1965) i Sycowie (1965-1974). Zatrudniona w wielu działach pracy domowej i apostolskiej, obowiązki spełniała solidnie i z zaangażowaniem. Lubiła porządek i dbała o ład w otoczeniu. Z radością szła do każdej pracy, choć nie miała silnego zdrowia. Chorowała na bolesne zapalenie stawów i na serce. Często można ją było spotkać rozmodloną w kaplicy u stóp tabernakulum. Miała też szczególne nabożeństwo do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Umarła nagle, na serce, w 69 roku życia i 43 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sycowie.