Córka Jana i Marianny z d. Tomczak. Pochodziła z wielodzietnej (12 dzieci) rodziny rolniczej. Uczęszczała do miejscowej szkoły, następnie pomagała rodzicom w gospodarstwie. Mając 25 lat, wyjechała do Francji na służbę i w 1923-1926 pracowała w Paryżu. Po powrocie do kraju, mając 30 lat, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Postulat odbyła w Komornikach, nowicjat w Pniewach, a po złożeniu profesji zakonnej powróciła do Komornik, by podjąć ponownie pracę w domu dziecka. W 1936 wyjechała do Ucel we Francji i do 1947 pracowała w prewentorium dla dzieci. Po paromiesięcznym pobycie w Virieu-sur-Bourbre została posłana do pracy w Nowej Zelandii. Od VII 1947 przebywała w Wellingtonie, gdzie siostry prowadziły bursę dla dziewcząt i zajmowały się polskimi dziećmi. W III 1958 powróciła wraz z siostrami do Polski. Od V 1958 do śmierci przebywała w Pniewach, zajmując się nadal grupą małych dzieci matek pracujących. Tak więc prawie całe jej życie zakonne wypełniała praca przy dzieciach. W pracę tę wkładała całe serce. Dopiero w ostatnich 10 latach życia z powodów zdrowotnych odeszła całkowicie od pracy, ale sercem, modlitwą i ofiarą towarzyszyła siostrom, opiekującym się dziećmi. Była pracowita, ofiarna, gotowa pomagać innym i dyskretnie usłużyć. Miłość bliźniego była dewizą jej życia. Była też człowiekiem głębokiej modlitwy, pogodnie przygotowującym się do chwili spotkania z Panem. Zmarła z powodu wylewu krwi do mózgu po Mszy św. Gaudete, przyjąwszy z całą świadomością Chrystusa Eucharystycznego. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.