Córka Józefa i Antoniny z d. Dądaj. Pochodziła z rodziny robotniczej, która później przeniosła się do Popowa. Tam uczęszczała do szkoły powszechnej, a potem uczyła się szycia. Przez 2 lata była zatrudniona u sióstr służebniczek w Szamotułach. Do Zgromadzenia została przyjęta w Pniewach, mając 25 lat. Tam otrzymała formację zakonną, a I śluby złożyła w Sieradzu. Następnie przebywała w domu przy ul. Gęstej w Warszawie (1930-1934), w Poznaniu (1934-1935), w Pniewach (1935-1937). W V 1937 wyjechała do Francji, gdzie przebywała w domu w Notre Dame du Saleve (1937-1939 i 1941-1942), w Ucel (1939-1941), w Grenoble (1942-1943) i w Virieu-sur-Bourbre (1943-1961). We wszystkich domach pracowała jako kucharka, odpowiedzialna za ten dział pracy. Była kochana przez współsiostry za postawę pełną pogody, prostoty i życzliwości. Żyła Bogiem, była ofiarna. Zmarła nagle z powodu zakrzepu żylnego po przebytej w Lyonie operacji żylaków. Pochowana - jako pierwsza urszulanka - na cmentarzu parafialnym w Virieu-sur-Bourbre.