Córka Pawła i Józefy z d. Bączkiewicz. Pochodziła z licznej rodziny robotniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Ostrowie Wlkp. pracowała w majątku. Do Zgromadzenia wstąpiła w wieku 22 lat w Pniewach, polecana przez ojców pasjonistów z Sadowa. Okres kandydatury spędziła w Pniewach, postulatu w Lipnicy. W 1937-1938 odbyła nowicjat w Pniewach i złożyła profesję zakonną. Przez pierwsze miesiące 1939 przebywała w Sokolnikach Wlk., a od VIII 1939 do VIII 1952 - w Lipnicy. Następnie przebywała w Chartowie (1952-1975), a po likwidacji domu chartowskiego - w Policach (1976-1983) i w Pniewach (1983-1987). Była człowiekiem głęboko pobożnym i pracowitym. Odpowiedzialnie wywiązywała się nie tylko z różnych powierzanych jej zadań, ale także z przyjętych na siebie zobowiązań w życiu zakonnym, pełna poświęcenia, spokojna i opanowana. Była dobra zarówno dla sióstr, jak i osób świeckich, z którymi pracowała. W Policach była zakrystianką w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP. Parafianie cenili ją i kochali. Miała bliski kontakt z ministrantami, a ci, którzy zostali później kapłanami, odwiedzali ją często i z wdzięcznością wspominali. Była siostrą, która potrafiła łączyć ludzi i pomagać im pozytywnie rozwiązywać różne kłopoty i sprawy. Z powodu choroby serca musiała w VIII 1983 wycofać się z pracy w Policach i przyjechała do Pniew. Ponieważ choroba się nasilała, była zmuszona udać się do szpitala. Ale i tam apostołowała postawą, myśleniem o innych i pogodą ducha. Zachęcała też chorych do modlitwy za wstawiennictwem Matki Założycielki. Odeszła do Pana podczas snu. Spoczywa na urszulańskim cmentarzu w Pniewach.