Córka Ignacego i Ewy z d. Chylewskiej. Pochodziła z rodziny rolniczej. Do Zgromadzenia została przyjęta w Pniewach, mając 30 lat. W Pniewach odbyła okres kandydatury, postulatu i nowicjatu, a po złożeniu ślubów zakonnych wyjechała do Łodzi, gdzie pracowała w III Miejskim Domu Wychowawczym przy ul. Kopernika. W VI 1940, podobnie jak inne siostry łódzkie, przedostała się do Warszawy, skąd została skierowana do domu w Ożarowie. Była osobą cichą, pobożną, zgodną i pracowitą. Kiedy zachorowała na gruźlicę płuc, została oddana do Państwowego Szpitala w Tworkach (Pruszków), gdzie po 2 miesiącach zmarła w 45 roku życia i w 15 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Ożarowie Maz.

* Męczeńskie dzieje Archidiecezji Warszawskiej 1939-1945, Warszawa 1948.