Córka Romana, przemysłowca, i Rozalii z d. Nykiel. Była uczennicą Państw. Gimnazjum im. Dąbrówki w Poznaniu. Po ukończeniu kl. VII przeniosła się we IX 1932 do Pryw. Seminarium Nauczycielek Gospodarstwa Sióstr Urszulanek SJK w Pniewach. Tam, mając 17 lat, wstąpiła do Zgromadzenia. Następnie, równolegle z formacją zakonną, kontynuowała naukę w szkole pniewskiej, którą w 1934 ukończyła. 15 VIII 1934 rozpoczęła nowicjat koadiutorski, a w X 1934 została skierowana do wspólnoty w Ucel we Francji. W Ucel odbyła nowicjat kanoniczny i złożyła śluby zakonne. Po 3-letnim pobycie w Ucel pojechała w V 1937 do nowo otwartego domu w Saleve. 2 IX 1939, po wycofaniu się sióstr z tamtejszej placówki, powróciła do domu w Ucel. Tam w jej organizmie ujawniła się choroba nowotworowa. Była osobą pełną wdzięku, uśmiechniętą, ofiarną. Ludzie byli jej wdzięczni - dzieci i dziewczęta, współsiostry, szczególnie te, których pracę dzieliła i organizowała, biorąc na siebie chętnie to, co cięższe. Całą silną wolą starała się o wierność przyjętym zobowiązaniom, chociaż przechodziła przez trudności wewnętrzne i wątpliwości. Był w niej tajemniczy, lecz budujący kontrast życia zewnętrznie promiennego, a wewnętrznie dziwnie udręczonego. Po miesiącach ciężkiej choroby odeszła do wieczności, przeżywszy 26 lat, pozostawiając przykład życia wprawdzie krótkiego, ale wypełnionego wyrzeczeniem się siebie z miłości do Boga i bliźnich. Spoczywa na cmentarzu w Pont d'Aubenas (Ardeche).