Córka Antoniego i Karoliny z d. Dulęby. Pochodziła z rodziny rolniczej. Zgromadzenie poznała w Suchedniowie, gdzie w 1927-1928 siostry prowadziły internat przy szkole zawodowej. Wstąpiła w Suchedniowie, mając 28 lat. Okres kandydatury i postulatu odbyła w Otorowie, nowicjat w Pniewach, tam również 6 I 1931 złożyła śluby zakonne. W III 1931 została posłana do Francji. Do III 1947 przebywała w domu w Ucel, a w 1947-1959 - w Origny. Pracowała w różnych działach pracy domowej i apostolskiej. Powróciła 13 XI 1959 do Polski i zamieszkała w domu w Warszawie. Tam także pełniła różne obowiązki domowe, m.in. przez kilka lat opiekowała się starszymi paniami, mieszkającymi w Szarym Domu. Cechowały ją: cichość, skupienie i pracowitość. Była pogodna, uprzejma i delikatna. Dużo się modliła - za Kościół, za kapłanów, zwłaszcza jednak za swoją rodzinę, czując się odpowiedzialna za jej stan duchowy. Coraz bardziej posuwająca się miażdżyca sprawiła, że musiała wycofać się z pełnionych zajęć. Czas choroby wykorzystywała na jak najlepsze przygotowanie się do spotkania z Panem. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.